Bartosz Ryszard - ur. 1953. W latach 1989-1993 poseł na sejm kontraktowy z listy PZPR oraz na Sejm I kadencji z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Jako kandydat niezależny bez powodzenia startował w kolejnych wyborach parlamentarnych (w 1993 i 1997 r.) W latach 2002-2006 burmistrz Tyszowiec.

Bartosz Andrzej Marian - ur. 1948 r. Dziennikarz, reportażysta współscenarzysta powieści radiowej „W Jezioranach". W 1971 roku ukończył studia na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Początkowo pracował jako nauczyciel, a następnie przez 30 lat jako redaktor Polskiego Radia Białystok. Jest współautorem, wraz z Andrzejem Mularczykiem scenariusza powieści radiowej „W Jezioranach". Otrzymał za to przedsięwzięcie Order Wdzięczności Społecznej. Jest też zdobywcą „Złotego mikrofonu radiowej Trójki". Wraz z Wiesławem Janickim napisał scenariusz filmu „Smażalnia story" zrealizowanego w 1984 roku. Bartosz był też współautorem dialogów w filmie, współpracował z reżyserem, a ponadto wystąpił w tej produkcji w roli komisarza wojskowego. Z Janickim przez wiele lat tworzył niesamowity satyryczny serial radiowy Teatru Naturalnego.

Cisło Bolesław - ur w Czartowcu. Samorządowiec, regionalista. Autor książek i opracowań: "Tomaszowskie pomniki" (1988), "Tomaszowskie cmentarze" (1993), "Burmistrzowie miasta Tomaszowa Lubelskiego w l. 1918-1997" (1997), "Bo wolność krzyżami się mierzy" (1999),"Czartowiec i okolice, historie, wspomnienia i opienie" (2000), "Z życia tomaszowskiej wsi w I poł. XX w" (2001), "Śladem tomaszowskich zabytków i innych budowli, co?, gdzie?, kiedy? (2007)

Chwastek Daniel - ur. 1978 r. Zapaśnik. 10 krotny medalista Mistrzostw Polski. Walczył w klubach CWKS „Legia" Warszawa, RKS „Legia" Warszawa, „Pogoń" Ruda Śląska, „Agros" Zamość. Założyciel oraz trener sumitów z LUKS „Pogoń" Czartowczyk. Jego podopieczni święcą tryumfy w kraju i zagranicą. Np. Kinga Darmochwał to 4-krotna mistrzyni Polski i 2-krotna mistrzyni Europy w sumo, Ewelina Ćmil mistrzyni Europy w sumo do lat 16 w kat. do 45 kg i kilkukrotna mistrzyni Polski, (stan 2010 r.)

Czarnecki Ignacy (ur. 1898 w Tyszowcach, zm. 1972 r. w Biłgoraju). Jeden z dębów rosnących obok siedziby PCK w Biłgoraju nosi jego imię.
Szkołę średnią ukończył w Hrubieszowie, jako ochotnik walczył w czasie I wojny światowej. W 1926 r. rozpoczął pracę w Sądzie Grodzkim w Tarnogrodzie, następnie w Biłgoraju. Był przed wojną współorganizatorem Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w Biłgoraju. W czasie wojny przewodniczącym Rady Opiekuńczej Powiatowej. Po wojnie, w latach 1946-1950 był Przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej, potem przez 20 lat prezesem Polskiego Czerwonego Krzyża w Biłgoraju. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski

Drewnik Zygmunt (1929-2009). Urodzony w Tyszowcach. Wieloletni członek zarządu Towarzystwa Hrubieszowskiego Regionalnego. Profesor geografii w Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w Hrubieszowie. Harcmistrz ZHP. Inicjator żaklinady, juwenaliów, festiwalu piosenki harcerskiej i partyzanckiej. Autor książki "Z Hrubieszowa nad Huczwą. Szkice hrubieszowskie" (1997 r.) i dziesiątków artykułów historyczno-publicystycznych w regionalnej prasie. Odznaczony m.in Krzyżem Kawalerskich Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi.

Habit Stanisław ur. 1949 na Przewalu, absolwent Akademii Medycznej w Łodzi, specjalista chirurgii, ginekologii i położnictwa. W latach 1984-88 ordynator oddziału ginekologii i położnictwa w Krasnymstawie. Przez 25 lat ordynator oddziału chirurgicznego w szpitalu w Eksjo w Szwecji i konsultantem ds. onkologii urologicznej w Norwegii i Norwegii. Wykonał ok. 70 tys. operacji.

Kapuściński Władysław ur. 22 maja 1898 r. w Tyszowcach. Był wybitnym fizykiem, w latach 1946-1949 profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1950 r. profesor warszawskiej Akademii Medycznej. Wydał szereg prac z zakresu optyki molekularnej. Zmarł w Warszawie.

Kołszut Edward (1901-1975) „Skowronek" dzielił trudy i niebezpieczeństwa partyzancki. Ksiądz, kapelan AK ps. „Skowronek". Rodowity lublinianin. Po ukończeniu szkoły powszechnej i średniej oraz seminarium duchownego w 1924 r. przyjął święcenia kapłańskie, a następnie podjął studia teologiczne w Rzymie w Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Tam uzyskał tytuł doktora filozofii. Do Polski powrócił w 1931 roku, obejmując stanowisko generalnego inspektora Akcji Katolickiej Diecezji Lubelskiej. W latach 1935-1946 proboszcz parafii w Tyszowcach. Od początku okupacji czynnie włączył się w nurt konspiracji niepodległościowej. Najpierw w organizacji Służba Zwycięstwu Polski, potem w Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Razem z doktorem Józefem Rybickim był jednym z organizatorów konspiracji w Tyszowcach. Poszukiwany przez Gestapo do końca okupacji musiał się ukrywać i posługiwać fałszywymi dokumentami. Jako kapelan Obwodu AK Tomaszów o pseudonimie ego życia wraz z żołnierzami. Był zawsze tam, gdzie walczyli i znajdowali się żołnierze AK: pod Majdanem Sielcem, w niemieckim okrążeniu pod Narolem i obozie AK nad Tanwią na Zamczysku i „Kalkucie". Był także w ogniu walk z nacjonalistami ukraińskimi m.in. w marcu i kwietniu 1944 r. pod Posadowem. Po wojnie powrócił do Tyszowiec. Był współorganizatorem powołania szkoły średniej. Represjonowany przez Urząd Bezpieczeństwa zmuszony był opuścić Tyszowce i wyjechać do powiatu chełmskiego. W 1963 r. otrzymał tytuł szambelana papieskiego.
Zmarł w 1975 roku. Pochowany jest w Lublinie. Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych i Krzyżem AK. Dziś imię księdza Kołszuta nosi skwerek przed Kościołem.

Koskowski Bolesław (1870-1938 ) ur. w Tyszowcach. Dziennikarz, publicysta, senator. Był synem Henryka komisarza Rządu Narodowego w 1863 r. i Pelagii z Jasińskich. W 1911 r. uzyskał licencjant z zakresu nauk ekonomicznych i doktorat z nauk humanistycznych. Należał do Tajnej Ligii Polskiej i Ligi Narodowej. Publikował na łamach „Gazety Lubelskiej", warszawskiego „Głosu", „Przeglądu Tygodniowego", „Gazety Polskiej". Redaktor naczelny „Gońca Porannego i Wieczornego". W latach 1922-27 senator z ramienia Związku Ludowo Narodowego. W latach 30. prezes Związku Dziennikarzy Rzeczpospolitej Polskiej.

Kościółko Eugeniusz ur. 31 sierpnień 1939 r. w Tyszowcach (tu znany pod imieniem Roman. Ksiądz, malarz. Święcenia przyjął w 1962 r. Kanonik honorowy Kapituły Lubelskiej i Kapituły Zamojskiej, przewodniczący Archidiecezjalnej Komisji Artystycznej. Od 1982 r. proboszcz parafii M.B. Częstochowskiej w Kazimierzówce k. Lublina. Malarz - hobbysta (głównym motywem jego obrazów olejnych są kwiaty np. maki, słoneczniki).

Kowalski Mieczysław - doc. dr hab. mikrobilog

Kudyba Wojciech ur. 1965. Poeta, krytyk, eseista, badacz literatury. Prof. nadzw. w Katedrze Literatury Współczesnej Uniwersytetu Kardynała Stefana. Wyszyńskiego w Warszawie, członek Komisji Języka Religijnego PAN i Towarzystwa Naukowego KUL. Laureat licznych konkursów poetyckich Wiersze, eseje, opowiadania publikował m.in. w „Znaku", „Tygodniku Powszechnym" , „Frondzie. Opublikował (2012) sześć zbiorów poetyckich m.in. „Tyszowce i inne miasta". Mieszka w Nowym Sączu.

Marszalec Roman - Ksiądz, honorowy prałat papieski. Ur.1 lutego 1940 r. w Tyszowcach. Absolwent miejscowej szkoły podstawowej i liceum ogólnokształcącego (1954-58). Absolwent Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie i studiów filozoficzno-teologiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1964 r. Pracował jako wikariusz w Kaniach, w Firleju i w Bożej Woli. W latach 1970-77 rektor kościoła pw. Świętego Krzyża w Rzeczycy Kościelnej. Potem proboszcz w Majdanie Sopockim. Od 1982 r. związany jest z Krasnobrodem, jako proboszcz parafii i dziekan dekanatu Krasnobród. Jego pasją jest ptaszarnia z kilkudziesięcioma gatunkami ptaków, która znajduje się na posesji parafialnej. Stworzył od podstaw muzeum parafialne z ekspozycjami: geologiczną, garncarską, flory i fauny Roztocza oraz etnograficzną. Z klasztoru do dawnego spichlerza przeniósł też kolekcje wieńców dożynkowych. Muzeum i ptaszarnia stanowią jedne z atrakcji turystycznych Krasnobrodu.
Ks. prałat Roman Marszalec jest m.in. kanonikiem honorowym Kapituły Katedry Lubelskiej, kanonikiem gremialnym kapituły przy Konkatedrze w Lubaczowie, oraz kustoszem Sanktuarium Maryjnego. W 2005 r. otrzymał godność honorowego prałata papieskiego. Od 2010 r. na emeryturze.

Michałkiewicz Władysław - wójt Tyszowiec w l. 1927-30, 1946-48.

Milich Abram, później używający też imienia Adolf. Urodz. 1884 w Tyszowcach. Zm. 1964Pochodził z ubogiej rodziny żydowskiej, która na początku XX wieku przeniosła się do gwałtownie rozwijającej się Łodzi. Mając 13 lat Milich ucieka do Warszawy aby uczyć się malarstwa. Dzięki stypendium ufundowanym przez dr. Stanisława Słonimskiego znanego lekarza warszawskiego (dziadek Piotra Słonimskiego) Adolf trafia na studia do Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Potem mieszka we Włoszech, Szwajcarii i Francji (w Paryżu nad Sekwaną miał 10 pokojowy apartament z tarasem). Obrazy Milicha znajdują się obecnie wielu muzeach i kolekcjach prywatnych.

Niewiadomski Zygmunt ur. 1950 - profesor zwyczajny Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, kierownik Katedry Prawa Gospodarczego SGH, sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wybitny specjalista w zakresie zagospodarowania przestrzennego i procesu inwestycyjnego.

Pilarski Marian (1902-1952) pułkownik ps. "Grom", "Jar", „Olgierd", legionista, w czasie kampanii wrześniowej w 1939 r. walczył w Armii Polesie gen. Franciszka Kleeberga. Po wydostaniu się z niewoli przedostał się na Zamojszczyznę i rozpoczął działalność konspiracyjną w Tyszowcach. Został dowódcą placówki AK, a potem 21. Kompanii AK Inspektoratu Zamojskiego. Po wejściu Sowietów w 1944 r. komendantem Obwodu Zamość WiN, a od jesieni 1946 r. inspektorem WiN na terenie Zamojszczyzny. W roku 1950 aresztowany i osadzony w więzieniu na Zamku Lubelskim. W 1951 r. skazany na karę śmierci - wyrok wykonano 4 kwietnia 1952 r. Do dzisiaj nie wiadomo, gdzie został pochowany, symboliczna mogiła znajduje się na cmentarzu w Tyszowcach.Odznaczony pośmiertnie w 1990 r. Krzyżem za Wolność i Niepodległość z Mieczami przez Prezydenta RP w Londynie i awansowany do stopnia pułkownika. W 2007 r. prezydent RP Lech Kaczyński nadał pośmiertnie płk Marianowi Pilarskiemu Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

Piprowski Józef (1897-1966). W latach 1916-1918 komendant rejonowy POW. Jako ochotnik w latach 1918-1921 walczył w odrodzonym Wojsku Polskim. Odznaczony Krzyżem POW i Legionowym Medalem Niepodległości. W 1940 r. współorganizował w Tyszowcach ZWZ-AK. W tymże roku wraz z innymi mieszkańcami Tyszowiec został aresztowany i trafił do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen-Oranienburg. Uwolniony w 1945 r.

Pilaszek Józef prof. dr. hab. Mikrobiolog. W 1956 r. ukończył Liceum Ogólnokształcące w Tyszowcach w 1956 roku.
Jest emerytowanym kierownikiem Zakładu Mikrobiologii Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach. Stopień doktora nauk weterynaryjnych i doktora habilitowanego w zakresie mikrobiologii uzyskał w wymienionym Instytucie, a tytuł profesora na wniosek Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej nadał mu Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.
Profesor opublikował ponad 200 prac naukowo-badawczych, z czego część z nich to publikacje prac eksperymentalnych w recenzowanych czasopismach naukowych Anglii, Francji, Niemiec i Holandii. Jest też współautorem lub autorem książki dla studentów i lekarzy wet. i wielu instrukcji badań laboratoryjnych. Prace profesora zostały wyróżnione wieloma nagrodami, m.in. Polskiej Akademii Nauk i Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych. Opisał po raz pierwszy w kraju występowanie nowych gatunków Mycoplasma i Ureaplasma i wskazał na ich właściwości chorobotwórcze oraz opracował nowe metody diagnostyki leczenia i zapobiegania tym chorobom.Przez wiele lat kierował Krajowym Referencyjnym Laboratorium Rozpoznawczym chorób odzwierzęcyh m.in. Brucelozy, Gruźlicy i Salmonellozy.
Prof. Pilaszek czynnie uczestniczył w organizowaniu nauki i w działalności towarzystw naukowych i zawodowych. Od 1991 roku do chwili przejścia na emeryturę był członkiem Rady Naukowej Instytutu, a od 1995 roku Przewodniczącym Komisji Doktorskiej tej Rady. Pełnił też funkcję V-ce przewodniczącego Rady Wydawnictw PIWet-PIB oraz członkiem Rady Programowej Biulletin Of The Veterinary Insitute In Pulawy, członkiem Komitetu Nauk Weterynaryjnych Polskiej Akademii Nauk (KBN), członkiem Sekcji Weterynaria Komisji Badań Naukowych (PAN), członkiem Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów, członkiem Pol. Tow. Nauk Wet. Był też współzałożycielem, a następnie członkiem Krajowej Rady Lek. Wet. , wiceprezesem Lubelskiej Rady Lek. Wet. , członkiem Komisji Ochrony Zdrowia i Chorób Zawodowych, lek. wet. Krajowej Rady Lek. Wet.
Za swoją działalność naukowo-badawczą i zawodową został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz innymi odznaczeniami państwowymi i resortowymi.

Rożek Edward ( 1920-2009) prof. doradca amerykańskich prezydentów, m.in. Johna Kennedy`ego i Ronalda Reagana. Ur. 13 października 1920 r. w Małkowie (gm. Mircze). Po śmierci ojca zamieszkał z matką Pauliną, z domu Piliszczuk, w jej rodzinnej miejscowości w Tyszowcach. Tu ukończył szkołę podstawową. W czasie kampanii wrześniowej w 1939 r. był dowódcą II patrolu plutonu rozpoznawczego 10 Pułku Strzelców Konnych. Potem walczył we Francji i w Normandii, jako oficer pułku rozpoznawczego I Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Za swoje czyny trzykrotnie został odznaczony Krzyżem Walecznych. Wojnę zakończył w stopniu majora. W 1948 r. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Skończył Harvard, przez 25 lat był dyrektorem Instytutu Studiów Słowiańskich na Uniwersytecie w Colorado. Działał w „Radiu Wolna Europa". Był przyjacielem i doradcą wielu amerykańskich prezydentów, m.in. Johna Kennedy`ego i Ronalda Reagana. Jego studentką była m.in. prof. Madeleine Albright, była sekretarz stanu w administracji prezydenta Billa Clintona.
W 1991 roku, jako ostatni przewodniczący emigracyjnej Rady Narodowej RP wraz z Ryszardem Kaczorowskim, ostatnim prezydentem RP na uchodźstwie wręczał insygnia władzy prezydentowi Lechowi Wałęsie. Był też członkiem delegacji, która w 1992 roku przywiozła do Polski prochy Ignacego Padarewskiego.
W 2002 r., z inicjatywy Ryszarda Bartosza, ówczesnego radnego Rady Miejskiej w Tyszowcach, prof. Edward Rożek otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Tyszowiec.

Sienkiel Cezary ur. w 1955r. Studiował w Instytucie Wychowania Artystycznego - Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Zajmuje się malarstwem sztalugowym i monumentalnym, projektowaniem wnętrz w budowlach sakralnych, rzeźbą i medalierstwem.
Realizacje malarstwa monumentalnego znajdują się w obiektach sakralnych w Chicago, Banderze, Carrizo w stanie Texas, USA.Jest współwykonawcą polichromii na sklepieniu i ścianie prezbiterium w kościele św. Trójcy w Chicago, a także autorem wystroju malarsko-ornamentacyjnego, kościołów polskich w Banderze i Kościuszko w Teksasie, USA.
W swoim dorobku ma też realizacje rzeźbiarskie w przestrzeni miejskiej i parkowej, m in. w Chełmie, Tyszowcach, Lubyczy Królewskiej, Skarżysku Kamiennej. Prace malarskie artysty znajdują się w zbiorach prywatnych i obiektach sakralnych w kraju i za granicą: Francji, Holandii, USA, Japonii. Prezentował swoje prace na wystawach, m.in.: Galerii SM w Chełmie, Festival Polonaise w Chicago, Muzeum Okręgowe w Chełmie , Fall Arts Festiwal w Chicago, Wieża Trynitarska w Lublinie, Galeria ES w Międzyrzecu Podlaskim, Muzeum Diecezjalnym w Sandomierzu, Galerii Domu Kultury LSM w Lublinie, Galerii Ruta w Lublinie.
Wykonał rzeźby do wystawy archeologicznej „ Goci Wschodni", która znajduje się w Muzeum Okręgowym w Zamościu.

Słucki Arnold (1920 - 1972) właściwe Aron Kreiner. Poeta, publicysta. Rodzinnym Tyszowcom poświęcił poeamat "Szagalewo".
Jako 14 letni chłopiec został przez rodziców (ojciec Salomon był pisarzem w miejscowej gminie żydowskiej) do Warszawy aby kształcił się na rabina w Instytucie Judaistycznym. Młody Arnold związał się jednak z ruchem komunistycznym. Po 1939 r. znalazł się w ZSRR. Był tam kolejno robotnikiem fabrycznym, księgowym w kołchozie, nauczycielem j. niemieckiego, wreszcie w 1942 r. wstąpił na ochotnika do Armii Czerwonej. Wraz z I Armią Wojska Polskiego w stopniu kapitana wrócił do Polski. Wchodził w skład redakcji gazety "Do boju!" i na łamach tego pisma debiutował w 1944 r. w języku polskim wierszem pt. "Do kraju". Zamieszczał tam inne swoje publikacje używając pseudonimu Arnold Słucki.
Wiersze, prozę i teksty o charakterze publicystycznym publikował w wielu czasopismach, m.in. w „Odrodzeniu", „Po prostu", „Nowej Kulturze", „Sztandarze Młodych", „Twórczości" i „Żołnierzu Polskim". Od 1950 r. należał do Związku Literatów Polskich opiekując się Kołem Młodych Pisarzy. W latach 1953-56 wchodził w skład zespołu „Przeglądu Kulturalnego".W 1966 wystąpił z PZPR na znak protestu wobec wyrzucenia z partii Leszka Kołakowskiego, a w 1968 należał do inicjatorów akcji protestacyjnej ZLP przeciw zakazowi wystawiania „Dziadów" Adama Mickiewicza w reżyserii Kazimierza Dejmka w Teatrze Narodowym w Warszawie.
We wrześniu 1968 wyemigrował do Izraela. W 1970 r. zdecydował się powrócić do Europy. Osiadł w Berlinie Zachodnim. W 1971 r. decyzją Ministra Obrony Narodowej PRL zdegradowany ze stopnia kapitana do szeregowca. Zmarł 15 listopada 1972 w Berlinie Zachodnim. Pochowany na cmentarzu Ruhleben.
Ogłosił zbiory wierszy takie jak: „Dzwony nad Wisłą" (1958), „Promienie czasu" (1959), „Mity na wiosnę" (1962), „Dolina dziwów" (1956), „Faktura światła. Wybór wierszy" 1944-64, tom szkiców „Polemiki i refleksje" (1957).

Strojna Helena ps. Jutrzenka. nauczycielka. Komendantka Wojskowej Służby Kobiet rejonu Tyszowce

Węgrzynowicz Stanisław były doradca premiera Jerzego Buzka, urzędnik Ministerstwa Spraw Zagranicznych, jeden z inicjatorów odzyskania praw miejsckich przez Tyszowce w 2000 r.

Wielosz Marian - prof. dr hab. med. Ur. 15 kwietnia 1941 r. w Tyszowcach. Absolwent Wydziału Farmaceutycznego, a potem Wydziału Medycznego Akademii Medycznej w Lublinie. Autor lub współautor kilkudziesięciu prac naukowych, w tym w czasopismach zagranicznych. Uczestnik licznych sympozjów zagranicznych. Członek Polskiego Towarzystwa Farmakologicznego i Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Były prodziekan Wydziału Lekarskiego i członek Senatu AM w Lublinie. Obecnie kierownik Katedry i Zakładu Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.

Zając Mariusz - ur. 1966 r. Od 2006 burmistrz Tyszowiec

Zarębski Józef - wójt gminy Tyszowce w l. 1930-39

Zalewski Stanisław (1896 - 1958) ur. w Perespie. Artysta malarz, grafik. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (był uczniem J. Malczewskiego). Początkowo uprawiał malarstwo awangardowe, potem sztalugowe, olejne ścienne (freski), rysunek. Był też twórcą grafiki użytkowej (plakaty, etykiety). W 1948 r. zdobył I nagrodę w konkursie na etykietę zapałczaną. Swoje prace pokazywał na wystawach w kraju i za granicą. Jego prace mają liczne muzea w Polsce; znajdują się także w kolekcjach prywatnych.

Zakrzewski Władysław (ur. 1930 w Tyszowcach) ks. prałat wieloletni dyrektor Wydawnictwa Diecezjalnego Kurii Lubelskiej

Zieńczuk Jan (ur.29 lutego 1948 r. w Tyszowcach zm. 11 sierpnia 2012r.). Lekarz. Wieloletni ordynator Oddziału Fizjologii i Patologii Noworodka z Pododdziałem Intensywnej Terapii Noworodka szpitalu Latawiec koło Świdnicy na Dolnym Śląsku. Gawędziarz, regionalista, miłośnik ziemii tyszowieckiej.

Opracował:
© Robert Horbaczewski